Στό σπίτι του ἀπέξω τόν συνάντησα ὡς πήγαινα στίς Ἀπεζανές
καί λιαζότανε κι εἶπε·
Ἐμένα πού μέ θωρεῖς ἔχω κεντρίσει χιλιάδες δεντρά
κι εἶμαι ἐνενήντα τριῶν χρονῶν...
Πορτοκαλιές, ἀμπέλια, ἐλιές.... κι ἄλλα πολλά...
Εἴκοσι χρονῶν μέ πάντρεψε ὁ πατέρας μου,
λόγο εἶχε δώσει καί δέν ἤθελα νά τοῦ τόν χαλἀσω,
κι ἤτανε ἡ γυναίκα μου τριάντα ἕξι καί δέν ἔκαμε παιδιά...
Ἄνθρωπος πού γελᾶ καί κουβεντιάζει δέν ἔχει κακοσύνη....
No comments:
Post a Comment