Μένει νὰ ξαναβροῦμε τὴ ζωή μας, τώρα ποὺ δὲν ἔχουμε πιὰ τίποτα. Φαντάζομαι, ἐκεῖνος ποὺ θὰ ξανάβρει τὴ ζωή, ἔξω ἀπὸ τόσα χαρτιά, τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες καὶ τόσες διδασκαλίες, θά εἶναι κάποιος σὰν ἐμᾶς, μόνο λιγάκι πιὸ σκληρὸς στὴ μνήμη. Ἐμεῖς, δὲν μπορεῖ, θυμόμαστε ἀκόμη τί δώσαμε. Ἐκεῖνὸς θὰ θυμᾶταὶ μονάχα τί κέρδισε ἀπὸ τὴν κάθε του προσφορά. Τί μπορεῖ νὰ θύμᾶται μιά φλόγα; Ἂν θυμηθεῖ λίγο λιγότερο ἀπ' ὅ,τι χρειάζεται, σβήνει• ἂν θυμηθεῖ λίγο περισσότερο ἀπ' ὅ,τι χρειάζεται, σβήνει. Νὰ μποροῦσε νὰ μᾶς διδάξει, ὅσο ἀνάβει, νὰ θυμόμαστε σωστά.
Γ. Σεφέρης
No comments:
Post a Comment