Εἰς μνήμην π. Κωσταντίνου Στρατηγοπούλου...







 Ψ Α Λ Μ Ο Σ  128ος
  Ὠδή τῶν ἀναβαθμῶν
       

 1. Πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, εἰπάτω δὴ ᾿Ισραήλ· 
2. πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, 
καὶ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησάν μοι. 
3. ἐπὶ τὸν νῶτόν μου ἐτέκταινον οἱ ἁμαρτωλοί, 
ἐμάκρυναν τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. 
4. Κύριος δίκαιος συνέκοψεν αὐχένας ἁμαρτωλῶν. 
5. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἀποστραφήτωσαν 
εἰς τὰ ὀπίσω πάντες οἱ μισοῦντες Σιών. 
6. γενηθήτωσαν ὡσεὶ χόρτος δωμάτων, 
ὃς πρὸ τοῦ ἐκσπασθῆναι ἐξηράνθη· 
7. οὗ οὐκ ἐπλήρωσε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὁ θερίζων 
καὶ τὸν κόλπον αὐτοῦ ὁ τὰ δράγματα συλλέγων, 
8. καὶ οὐκ εἶπαν οἱ παράγοντες· εὐλογία Κυρίου ἐφ᾿ ὑμᾶς, 
εὐλογήκαμεν ὑμᾶς ἐν ὀνόματι Κυρίου.


   ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ


1. Νιός ἤμουν καί μέ πίκραναν, πές το Ἰσραήλ, πολλάκις·
2. Ἐχθροί ἀπό τά νιάτα μου συχνά μέ πολεμῆσαν,
μά τρίχα δέν μοῦ πείραξαν μηδέ μέ γονατίσαν.
3. Πισώπλατά μου ἁμαρτωλοί χρόνια συνομωτοῦσαν,
πολύ καιρό μέ παίδευαν κι ὁπίσω μου ἀνομοῦσαν.
4. Ὡς δίκαιος ὁ Κύριος τούς πῆρε τό κεφάλι.
5. Ἄς ντροπιαστοῦνε οἱ ἐχθροί, πίσω ἄς ἐπιστρέψουν
ὅσοι ποθοῦνε στή Σιών νά μποῦν νά τήν κουρσέψουν.
6. Σάν χορταράκι ἄς γενοῦν στό δῶμα πού φυτρώνει,
πού δέν καρπίζει, μήτ' ἀνθεῖ, μηδέ ποτές μεστώνει·
7. Πού δέν ἐγέμισε ποτές τή χούφτα θεριστή του,
μηδέ τοῦ δέτη ἡ ποδιά καρπό γι' ἀνταμοιβή του.
8. Διαβάτες δέν τούς εἶπανε· ὁ Θιός ἄς σᾶς βλοήσει,
(κι αὐτοί σκυφτοί κι ἀμίλητοι δέν εἶχαν ἀπαντήσει)
κι ἐμεῖς σᾶς εὐλογήκαμεν στ' ὄνομα τοῦ Κυρίου.









No comments: