ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΦΩΤΟΣ

ΔΟΚΙΜΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ ΑΘΕΑΤΟΥ

Ἔνοικος κι’ ὀδοιπόρος λίγης στάχτης

Πού ‘χει στα τρίσβαθα τόν σπόρο

Ὠτακουστής τῆς  μουσικῆς

Πού χύνει σέ μποστάνι ἡ νύχτα

Φίλος τοῦ ἀνέμου  καί ὑπηρέτης τῶν πουλιῶν

Δόκιμος Μοναχός τοῦ ἀθέατου

Πού ὅλοι κατάσαρκα φοροῦμε

Θεέ

Πόσο φῶς καί σκοτάδι

ἔχει καθέναν ἀπό μᾶς ;

Δημ. Περοδασκαλάκης

Ἀπό τήν συλλογή «ΜΕ ΤΟΝ ΞΕΝΟ»